Feestavond 23 november 2002 (bijdrage Henk)

Voor deze avond hadden zich "slechts" 24 deelnemers opgegeven. Uiteindelijk bleek dat er toch nog 28 mensen deelnamen. Ruud bracht een nieuwe vriendin (Annemien) mee en ook Mariette en Hugo hadden een extra gast (Henny) bij zich.
De Bitelűkers strooiden roet in ons eten doordat ze het campagnefeest een week naar voren hadden verplaatst. Volgende keer graag even met ons overleggen jongens! Wij houden ook altijd rekening met jullie evenementen. Onze Friese leden, je weet wel wie, hadden er voor gekozen naar de Bitelűkers te gaan in plaats van naar de eigen feestavond. Foei!
Omdat er niet zoveel deelnemers zouden zijn werd het feest gehouden in het kleine zaaltje. Het was wel vol maar het ging net. Gerrit stond zelf prominent achter de tap om ons van heerlijke drankjes en hapjes te voorzien, waarvoor onze hartelijke dank.
Briget en Inge hadden een quiz in elkaar gezet van 34 vragen. Ik behoorde tot het Tapteam en we konden de vragen redelijk gemakkelijk beantwoorden. Er bleven er 2 over waarvan we niet zeker waren dus Gerrit belde Mr. Ed even. Ik heb hem gevraagd de antwoorden op internet op te zoeken. Toen hij terugbelde, met de goede antwoorden, was de termijn voor indiening echter reeds verlopen. Gelukkig hadden we zelf de goede antwoorden al gevonden. Tot onze verrassing bleek dat we ook nog eens de 1e prijs hadden gewonnen met slechts 3 fouten. Dames, bedankt voor de leuke quiz.
Het hoogtepunt van de avond was natuurlijk de prijsuitreiking van de clubcompetitie. Bij de heren werd Jan O. 3e, Henk M. 2e (de Joop Zoetemelk van onze club) en Willy V. voor de zoveelste keer 1e. Bij de dames was Briget V. de gelukkige. Overall winnaar was wederom Willy V. met het hoogste aantal punten. Hij kreeg daarvoor de wisselbeker.
De avond werd gezellig voorgezet en vanaf ca. 1.00 uur vertrokken de gasten en bleven nog enkele "die hards" over.
Helaas zit het seizoen er al weer op. Ik ben benieuwd was ons volgend jaar weer te wachten zal staan.

Verrassingsavond 2 november 2002 (bijdrage Henk)

Deze avond was opgezet door een aantal dames van onze club. Om 17:00 uur werden we met een grote touringcar, bestuurd door Lydia, afgehaald bij Herfkens te Baak. De dames voorzagen ons van bier, fris, pinda's en worstjes. Omdat we onze paspoorten moesten meenemen hadden we het vermoeden dat we naar Duitsland gingen. Maar waar in Duitsland? Er werd van alles bedacht. Het bleek dat we terecht kwamen bij Centro in Oberhausen. Dit is een gigantisch groot winkelcentrum. Dat intereseerde ons natuurlijk niet zoveel totdat bleek dat er ook een groot uitgaanscentrum achter zat met heel veel kroegen en restaurants. De Blijde Rijders vlogen al snel weg en ieder ging zijn of haar gang al dan niet in groepsverband.
Ik ging met Nardy en Inge naar de Ierse pub alwaar we lekker hebben gegeten. Het personeel sprak overwegend alleen Engels totdat onze ober de bestelling kwam opnemen. Toen Inge een "shepherds pie" bestelde vroeg hij: wass???. Ik wou hetzelfde gerecht en zei tegen de ober: "for me too". Toen hij weg was bedacht ik dat hij misschien verstaan had: "for me two". Gelukkig was dit niet het geval en het eten smaakte ons voortreffelijk. Overigens was de "pie" op en heb ik een heerlijke steak gehad.
Er zou ook nog een bandje spelen dus wij naar de andere ruimte toe (het pand heeft 3 verdiepingen). Er kwam alleen 1 jongen met een gitaar maar deze begon heerlijk te spelen en te zingen. Het klonk best wel een beetje Iers totdat hij begon te praten. Het bleek toch een duitser te zijn en hij begon een beetje te flauwekullen (duitse humor, dus niet!). Aan het eind van de avond waren bijna alle Blijde Rijders in de pub en konden we op tijd naar de bus. We hadden geluk dat de deuren van het winkelcentrum nog net open waren zodat we niet om hoefden te lopen.
De bus vertrok op tijd maar na 100 meter merkte iemand op dat Henk T. en Henny er niet waren. Toch maar weer terug naar de parkeerplaats. Eindelijk, een half uur later kwamen ze aan. Het bleek dat ze de weg volkomen kwijt waren.
Onderweg terug waren de meesten wel erg rustig, ik ook (Guinness gedronken). We hadden genoeg gehad. Om ca. 02:30 uur waren we weer in Baak. Dames, bedankt voor de voortreffelijke organisatie van dit evenement.

Oktoberfest 18 oktober 2002 (bijdrage Henk)

Dit alternatieve evenement werd georganiseerd door onze gewaardeerde duitse leden Willy en Lydia.



Op vrijdagavond met Inge op tijd vertrokken naar Kranenburg (D). Daar aangekomen bleek dat er nog 2 auto's met Blijde Rijders waren. Met een busje naar Kalkar gebracht naar de kazerne alwaar we om 19:30 uur aankwamen. Inge en ik hadden natuurlijk weer onze paspoorten vergeten. Om de kazerne op te komen moet je een identiteitsbewijs hebben. Dit werd opgelost door te zwaaien met een pasje van Willy. Het feest vond plaats in de officiersmess. Het bier kostte slechts € 1,80 per halve liter. Dat zijn nog eens prijzen. Er werd natuurlijk weer flink gedronken en ook de hipsepoot en schweinebraten lieten zich goed smaken.



Voor sommigen te goed maar daarover later. Er waren ca. 300 mensen aanwezig en de stemming zat er al vroeg in, mede dankzij de band. Er stonden klaptafels en klapbanken heel dicht op elkaar. Je moest letterlijk over elkaar heen kruipen om naar de wc te kunnen. Toch kwamen de kelners er nog doorheen om ons van versnaperingen (ook schnaps) te voorzien. Aan het eind van de avond (ca. 02:00 uur) hielden we het voor gezien.



Mariette, Hugo, Inge en ikzelf bleven bij Willy en Lydia slapen. Aldaar aangekomen nog een versnapering genomen en toen naar bed. Ik sliep al snel maar werd ook snel weer wakker. Het leek wel alsof er elke 5 minuten iemand door onze kamer liep. De andere morgen bleek dit ook waar te zijn. Hugo had 's nachts nogal last van zijn maag en rende tussen zijn bed en de wc heen en weer.
De volgende ochtend een heerlijk ontbijt gehad en toen maar weer naar huis. Later hoorden we nog dat Willie V. het onderweg naar huis nogal moeilijk had gehad. Ze waren nauwelijks 100 meter onderweg of hij moest de auto al uit. Dit ging zo nog een aantal keren door, waarbij Willie ook nog eens in een (droge) sloot belandde. Op een gegeven moment vond de chauffeur het wel genoeg en heeft Willie de rest van de weg met zijn kop uit het raam gehangen. De volgende dag kostte het wel de nodige uurtjes om de auto weer schoon te krijgen.
Willy en Lydia, bedankt voor alles en wat mij betreft zeker tot volgend jaar!

Puzzelrit 22 september 2002 (bijdrage Gerard)

De 2e puzzelrit van dit jaar startte in Doesburg, vlak voor het huis van onze voorzitter. Er waren 9 deelnemers op afgekomen, waarvan Henk H. buiten mededinging in zijn auto (Henk, het bestuur heeft toch een voorbeeldfunctie?!) meedeed. Tijdens de rit werden we zowel door enige regenbuien als door mysterieuze blauwe controlebordjes verrast. Het schijnt dat Joop en Herman er zo'n 10 stuks in de omgeving van Doesburg tot aan Steenderen hebben verspreid, maar door de meeste deelnemers werden er nog hooguit 2 ŕ 3 gesignaleerd. De puzzelrit zat goed in elkaar, ging door een mooie streek en was verder niet al te moeilijk. De einduitslag bevatte een paar unieke punten: de tweede plaats werd door maar liefst 3 mensen gedeeld en het was de allereerste keer dat ondergetekende de 1e plaats in de wacht wist te slepen. 1. Gerard Jansen, 2. Henk Mentink / Herman Nieuwenhuis / Jan Oortgiesen, 5. Johan Huis in't Veld, 6. Henk Teering, 7. Willy Vredegoor, 8. Briget Vredegoor. Joop en Herman Schotman: bedankt voor de organisatie.

40+ toertocht Graafschaprijders 8 september 2002 (bijdrage Gerard en Henk H.)

Ondanks de slechte weersvoorspelling, deden 12 Blijde Rijders en enkele passagiers mee aan dit evenement. Voorwaar, een zeer goede deelname van onze club, waarvan 95% ook nog tot de doelgroep behoorde (40+). En ze hebben gelijk gekregen. Het weer was werkelijk prachtig! Ideaal motorweer. De startplaats was wat moeilijk te vinden. Eerst naar het clubhuis, toen naar het 40+ treffen terrein en vervolgens naar 't Wapen van Medler. De Graafschaprijders hadden een mooie, best wel lange (180km) rit uitgezet over de Achterhoekse wegen. De rit verliep over bekend terrein, om het de 40-plussers niet al te moeilijk te maken: vanaf het Medler te Vorden ging het via Linde naar Steenderen, Vierakker, Eefde, Gorssel, Harfsen, Markelo, Gelselaar, Borculo, Groenlo, vele kleine Achterhoekse gehuchten en dorpjes, Halle, Varssel en weer terug naar Linde en het Medler. Onderweg even aangeweest bij Erven Brooks, alwaar een hevig hikkende serveerster ("ik kan echt niet ophouden") de pannenkoeken en uitsmijters serveerde. Henk H. ging met Inge iets eerder weg omdat hij nog een BBQ had bij Heezen. Het was hem opgevallen dat er door de club zeer gedisciplineerd werd gereden met Willie V. als voortreffelijke toerleider (Jan O. had zich verslapen). Aan het einde van de rit werd nog even bij het Medler nagepraat, alvorens we tevreden huiswaarts te keerden.

Hintergartentreffen Oss 24-25 augustus 2002 (bijdrage Gerard)

Het Hintergartentreffen was jarenlang een populair evenement op onze agenda. Zoals de naam al doet vermoeden wordt het treffen gehouden in de "achtertuin" van een van onze leden. Dit jaar werd het Hintergartentreffen door Hanneke en Herman georganiseerd, in Oss in en om hun eigen tuin en die van een paar hulpvaardige buren. Was het het weer? Was het het feit dat de buurvrouwen niet aanwezig waren? Was het nog de vakantietijd? In elk geval was de opkomst aan de magere kant met 6 personen (excl. Herman en Hanneke). Die hebben zich uitstekend vermaakt met Jeu de Boules (waar moet dat heen met de Blijde Rijders) en natuurlijk Barbecue-en en op z'n tijd een drankje. De toertocht kon geen doorgang vinden vanwege onweer en nattigheid (foei!). Hanneke, Herman bedankt voor de prima organisatie.

Löwenherz 5-7 juli 2002 (bijdrage Briget, Mariette en Ruud)

Duitsland was perfekt! We hadden ons psychisch voorbereid op een heel nat weekend, maar het is uitsluitend nat van binnen geweest! Er waren 10 motoren met 12 deelnemers. We zijn natuurlijk weer te laat vertrokken nadat we koffie hadden gedronken bij de toerleider. Dit terwijl Ruud en Mariette zelfs een half uur voor de afgesproken tijd al aanwezig waren. Al toerend hebben we er van 10:20u tot 17:00u over gedaan om op Löwenherz aan te komen. Jan O. vond het wel leuk om op de heenweg (overigens binnendoor) een stukje autobahn wel 2x te nemen…. Willy en Lydia scheurden ons bijna bij een verkeersopbreking voorbij (waar wij netjes voor het rode licht wachtten). Wij hielden ons netjes aan de snelheid. Dat was maar goed ook toen bleek dat er in de berm 2 Duitse Polizisten met een laserpistool stonden te spelen. Ronny P. hield wel heel erg veel afstand als laatste rijder, zelfs zoveel dat we hem af en toe gewoon kwijt waren. De route was wel mooi. Toch jammer dat we in Nederland niet van zulke mooie heuvels hebben.

Mariette wist bij het bereiken van Villa Löwenherz niet hoe snel ze naar de bar moest rennen voor een biertje. En dat zijn geen kleine glazen, daar word je snel dronken van. Bij Löwenherz was alles zoals verwacht. We zaten met z'n allen in het nieuwe huis. Allemaal mooie, vrijwel nieuwe kamers. Het bier, eten en de stemming was weer opperbest. 's Avonds hebben we nog lang buiten gezeten tot we naar binnen moesten vanwege geluidsoverlast.

Zaterdag om 11:00u vertrokken voor een mooie toerrit met hindernissen. Wat takken en grind op de weg, en Jan die een paar keer de weg kwijt was, maar verder heerlijk (en droog!) getoerd. In Hameln nog wat wezen stadten en eten en toen weer terug getoerd: 17:00u weer present! Zondagochtend om 11:00u weer richting Nederland. Willy Vredegoor vond het nodig zijn wens voor regen uit te spreken, zodat zijn scherm vanzelf schoon zou worden. Dit werd hem niet in dank afgenomen door Briget, want vervolgens hebben we inderdaad een (klein) buitje gehad. Helaas voor Willy niet genoeg om zijn motor schoon te krijgen! Bij afrit nr.4 Rees voor het laatst getankt en nog wat gegeten, alwaar ieder zijns weegs weer ging. Aan al het goede komt een einde

FIM-Ralley Denemarken juli 2002 (bijdrage Henk & Inge)

Deze keer waren Inge en ik de enige Blijde Rijders die naar de FIM gingen. Alhoewel dit evenement dit jaar niet op de toerkalender staat wil ik jullie onze belevenissen niet onthouden. Na het voortreffelijke TT-weekend bij M. en G. gingen we op zondag 30 juni om 11.00 uur vanaf Friesland richting Duitsland. Het was nog steeds droog alhoewel de lucht steeds meer betrok. We kwamen langs Groningen en toen door het uitgestrekte landschap richting Duitsland. Via Oldenburg en Bremen gingen we richting Hamburg. Omdat Duitsland de WK finale speelde had ik verwacht dat het minder druk op de weg was. Net voor de tunnel in Hamburg begon het al iets te druppelen en toen we de tunnel uitkwamen begon het te hozen. Maar even op de Duitse manier gestopt onder een viaduct om het regenpak aan te trekken. Daarna weer verder richting Flensburg. Die bestemming hebben we echter niet gehaald. Het regende te hard en we zijn ca. 100 km voor de Deense grens van de autobahn afgegaan om een onderkomen te zoeken. Na enige omzwervingen kwamen we terecht bij het plaatsje Owschlag en vonden we het hotel Foerster-Haus. Het bleek een doorgangshotel voor bejaarden te zijn (veel bussen). We konden de motor overdekt parkeren en kregen een prima kamer. Ook het eten was erg goed. Helaas was er 's avonds helemaal niets te beleven (geen bar), zodat we om 21.30 uur al in ons nest lagen. De volgende morgen al vroeg op en we begonnen de dag zowaar droog. Dit duurde echter niet lang en we hebben de hele week regelmatig flinke buien gehad en lage temperaturen (ca 13 gr.). Dat mocht de pret echter niet drukken. Na de grensovergang zijn we van de autobaan afgegaan en de route verder binnendoor vervolgd. We gingen de ene keer naar het noordwesten en dan weer naar het noordoosten, kris kras heen en weer door Denemarken. Als je er toch heen gaat kun je net zo goed het land bekijken, nietwaar? Zo kwamen we ook nog langs Billund, alwaar Legoland gevestigd is. Toch maar niet naar toe geweest, het legotijdperk was voor ons al afgesloten. We kwamen zowaar droog in Farup aan en hebben overnacht in het Purhus Kro. Een kro is een hotel. Het was erg prijzig maar best wel luxe. Gelukkig hebben ze een aantal biertjes van ons vergeten op te schrijven (4x een halve liter!). Dat scheelde toch weer.
De volgende morgen weer vroeg op en via de oostkant langs het Kattegat.

Tegen 12:00 uur waren we in de buurt van Aalborg en omdat het droog was stelde ik voor om eerst naar de FIM te gaan om de tent op te zetten om daarna nog wat verder te toeren. Zo gezegd, zo gedaan. We kwamen via een binnenweg Aalborg in en Inge zag gelukkig een bordje van de FIM zodat we al snel bij het Gigantium (een heel grote hal) aankwamen. De inschrijving verliep voorspoedig en we vonden al snel het kamp van de Nederlanders dat wel goed bezet maar nog niet vol was. Dus konden we een perfecte plaats voor onze villa-tent vinden. Nadat we dit karwei hadden geklaard hebben we eerst binnen maar eens rondgekeken. De Denen staan niet bekend als entertainers en dat was op de FIM goed te merken. Op dat gebied zijn we veel tekort gekomen. Gelukkig was het bier wel goed te pruimen (Tuborg) en ook nog eens betaalbaar. Wel moest je er veel van boeren, pissen en scheten laten. Er stonden ook nog eens 3 pc's en 1 laptop waar je gratis mee mocht internetten via een breedband verbinding, waarschijnlijk ADSL. Alhoewel er niet vaak een plaatsje vrij was heb ik toch nog regelmatig de mail kunnen checken via een supersnelle internetverbinding.
Ik de loop van de middag begonnen we ons te vervelen en zijn we met de motor Aalborg ingegaan, alwaar we lekker op een terrasje hebben gezeten. Die dag was het weer redelijk. 's Avonds een smakeloze hap naar binnen gewerkt en nog enkele consumpties genuttigd.
De volgende morgen stonden we met de overige Nederlanders natuurlijk weer veel te vroeg klaar voor de officiële aankomst. Na uren gewacht te hebben waren we eindelijk aan de beurt. De stoet werd helaas voorafgegaan door een Deense motoragent die het nodig vond om stapvoets te rijden en dat ca. 7 kilometer. Als je ergens moe van wordt is het dat wel. Uiteindelijk kwamen we in het "parc fermé" aan, in de buurt van het centrum van Aalborg. Het Wilhelmus werd gespeeld, we konden nog net op tijd onze helm afzetten. Het jaarlijkse cadeautje bestond ditmaal uit een rugzak/stoeltje, waarop je helaas niet lang kon zitten. In de rugzak vonden we ook nog een trol en natuurlijk het gebruikelijke plaatje voor onder de jiffy. Ditmaal van plastic en veel te dik. Niet te gebruiken dus, misschien als onderzetter. Eerst onder een boom de lunch maar naar binnen gewerkt, al zittend op onze nieuwe aanwinsten. De rugzak/stoeltjes hebben we aan Klaas Dusselaar gegeven voor zijn kinderen. Klaas woont en werkt al 5 jaar in Denemarken en was als vrijwilliger op de FIM aanwezig. Jullie kennen hem vast wel van de Bitelűkers.

Omdat we de weg in het centrum al iets kenden van de vorige dag gingen we snel op weg, de stad in. Er was niet veel te beleven en gelukkig ging het "parc fermé" eerder open dan gepland. Snel terug naar het FIM terrein en toen een biertje voor het eten. De organisatie was gelukkig wel goed, in tegenstelling tot veel andere FIM's. Je hoefde nergens lang te wachten en ook het eten was snel te krijgen. Dit kwam omdat de Denen zich niet strikt aan de tijdschema's hielden maar gewoon begonnen als de boel klaar stond. Soms begon het eten al om 18:00 uur i.p.v. om 19:00 uur. De mensen die altijd tekort komen hadden het eten dan al lang op om 19:00 uur, zodat we snel aan de beurt waren,
Zoals al eerder vermeld stelde het entertainment niets voor. De bands waren slecht tot redelijk en verder was er eigenlijk niets. Gelukkig konden we ons toch goed vermaken. Het voordeel dat we slecht met zijn tweeën waren is dat je snel contact legt met anderen. Natuurlijk hebben we ons ook wel vermaakt met de Nederlandse deelnemers, o.a. de Graafschaprijders, maar we gaan toch altijd liever onze eigen weg. Zo kwamen we de Belgen tegen, o.a. Frits, Gé en Walter. Daar hebben we heel veel lol mee gehad. Ook weer enkele nieuwe kennissen opgedaan uit Noorwegen en Zweden, waarmee email adressen werden uitgewisseld.
Op elke FIM kom je ook weer "bekenden" tegen, tenminste van gezicht. Zo zagen we de "böse man" uit voormalig Oost-Duitsland, waarvan ik de naam vergeten ben. Misschien weet Jan O. dit nog? Hij had weer zijn gebruikelijke poncho aan (een paardendeken?) en deed weer goed gek, evenals zijn vrouw/vriendin.
Op donderdag zijn we mee geweest op excursie. Het was natuurlijk weer een chaos om in de juiste bus plaats te nemen. We hadden van ons van te voren opgegeven voor de excursie "Rebild (4. of July celebration) and Vikinghistory". Zowaar was onze aanvraag gehonoreerd en we gingen met de bus eerst naar een soort openluchtmuseum waar te zien was hoe de Vikingen vroeger leefden. Dit werd uitgebeeld door diverse personen in originele klederdracht. Het was wel aardig en ik heb nog met een grote boog geschoten, waarvan ik jullie de foto zal besparen. Daarna op naar de Rebild. Natuurlijk hadden we hier nog nooit van gehoord maar het bleek een indrukwekkend evenement te zijn. Een rijke Amerikaanse Deen heeft in het verleden een groot stuk natuurgebied in Denemarken geadopteerd (lees betaald) en dit is nu het enige nationale park van Denemarken. Jaarlijks wordt hier op 4 juli onafhankelijkheidsdag (independence day) gevierd, zowel door Denen als Amerikanen en toeristen. Het is een soort natuurlijk amfitheater, erg groot, en iedereen zit op de heuvels rondom. Ook American Football teams en cheerleaders. Wij waren natuurlijk te dom om op een heuvel te gaan zitten en gingen richting podium. Daar was de boel afgezet en had je een speciale kaart nodig om binnen de hekken te komen. Hier bleek echter onze FIM-pas goed te werken. We kwamen zomaar binnen en konden op een bankje het spektakel volgen. En een spektakel was het! Eerst was er een Amerikaanse big band die swingende melodieën speelde. Toen kwam zowaar koningin Margretha van Denemarken aan! Ik zei al dat het evenement wereldberoemd is in Denemarken.

Na nog enkele zangeressen gehoord te hebben, werden door diezelfde zangeressen de nationale volksliederen van respectievelijk Denemarken en de USA live gezongen, terwijl ondertussen de vlaggen werden gehesen door militairen (veteranen). Het was een spektakel om kippenvel van te krijgen (echt waar). Daarna begonnen enkele interviews en toespraken. Het meest indrukwekkende interview was dat van een New Yorkse brandweerman die bij de aanslag op 11 september veel kameraden had verloren en daar 3 dagen zonder te slapen met reddingswerk bezig was geweest. Het was muisstil in het amfitheater (ca. 5000 mensen) en na het interview volgde een staande ovatie die wel 5 minuten duurde. Nogmaals, het kippenvel stond op onze armen! Daarna kwam er een toespraak van de rijke Amerikaan (wijnbouwer?). Hij vertelde wel leuk maar eigenlijk waren de hoogtepunten wel geweest. Opeens begon het iets te druppelen en al snel regende het met bakken uit de lucht. Wij hadden natuurlijk geen regenjas of paraplu bij ons, alleen het "klettervest" van de KNMV. Deze bleek niet waterdicht te zijn. Gelukkig hadden onze buren paraplu's, waar we half onder konden zitten. Het bleef echter maar regenen en we zijn toen maar gevlucht, terug naar boven. Dit was een heel eind lopen en toen we dan ook boven kwamen waren we zeiknat. Daar nog een hele tijd geschuild onder een afdak. Toen nog ergens koffie gedronken tot het tijd was om naar de bus te gaan. Deze bleek echter niet te vinden. Kilometers gelopen voor niets. Het hele grote parkeerterrein met (heuvelachtige) weilanden afgelopen, maar niets. Inmiddels was de massale uittocht op gang gekomen en er zaten al veel auto's vast in de blubber. Eindelijk de bus gevonden. Het bleek dat de bus niet op de afgesproken plek kon of mocht staan en stond een kilometer verderop. Toen we eindelijk in de bus zaten begon het ineens weer te plenzen. Zo hard dat de chauffeur moest stoppen omdat zijn ramen beslagen waren en het wel leek alsof we door een rivier reden. De chauffeur wist een weg binnendoor en dat was maar goed ook want toen we onder de autobaan doorgingen zagen we een beste file staan. Zodoende kwamen we met slechts een half uur vertraging op het FIM-terrein aan. Omdat we soepnat waren en geen droger bij ons hadden besloten we onze natte plunje aan te houden tot deze weer droog was. Dit bleek goed te werken want aan het eind van de avond waren we weer geheel droog. Gelukkig hadden we het ook niet koud want anders kun je hiervan ook nog erg ziek worden.
De vrijdag is de dag van de "Parade des Nations". Deze keer gingen de nederlanders wel erg laat weg en we kwamen nog juist op tijd aan bij de vertrekplaats. Het was een mooie route van ca. 33 km lang en ook nog eens mooi weer. Zelfs de zon hebben we nog gezien. Uiteindelijk kwamen we weer met enkele duizenden motoren in Aalborg aan.

Omdat we Aalborg nu wel kenden zijn we na de parade direct terug gegaan naar het FIM-terrein. Hier was het lekker rustig en konden we ons eens uitgebreid douchen.
's Avonds was er de afsluiting met het galadiner en de prijsuitreiking. De Graafschaprijders wonnen weer hun gebruikelijke beker van grootste Nederlandse club. We hebben nog wel samen gegeten met de complete Nederlandse delegatie (ca. 86 personen), die zo slim waren geweest om briefjes met "gereserveerd" op een aantal tafels te leggen zodat we een plaats dicht bij het podium hadden en gelukkig niet zo dicht bij de geluidsboxen. Dit was wel gezellig. Toch is het leuker om een beetje rond te struinen en mensen te ontmoeten. Het is ook gebruikelijk dat op de laatste avond t-shirts worden geruild. Ik doe hier nooit aan mee want ik wil mijn KNMV-shirt niet kwijt. Inge had haar shirt al vergeven aan een Noor die al snel kwam opdagen. Ik kwam toch in de verleiding en ben er in geslaagd al vňňr 22.00 uur 's avonds een t-shirt te bemachtigen van de organisatie (zie foto Klaas), terwijl dit uiteraard nog niet was toegestaan. Bovendien had ik het geluk dat dit shirt nog niet was gedragen. Wel zo fris! Je moet er niet aan denken een shirt aan te doen die al 5 dagen is gedragen door een vrijwilliger. Die avond heel veel biertjes gedronken samen met de Belgen. Frits was ook aan het handelen en heeft wel 20 verschillende t-shirts aangehad voordat hij zijn gewenste t-shirt van de organisatie had. De vrijwilliger wilde namelijk graag een t-shirt van Monaco, dus Frits bleef ruilen totdat hij die had bemachtigd. Toch nog redelijk vroeg naar bed gegaan omdat we de intentie hadden de volgende dag in één keer naar huis te rijden (830 km). Natuurlijk regende het weer toen we opstonden dus eerst maar ontbijten. Het ontbijt stelde helaas niet veel voor, 2 broodjes met jam. Gelukkig was er een tijdelijke supermarkt op de FIM, zodat we onze kaas en worst toch nog binnen kregen. Na het ontbijt de tent in de regen ingepakt en toen maar snel op weg (om 9:00 uur). In Denemarken mag je slechts 110 op de autobaan maar 130 ging ook prima. Het bleek dat de Denen massaal op vakantie gingen richting Duitsland. Ze reden allemaal met een aanhangertje en allemaal op de linkerbaan met een sukkelgangetje. Ik weet niet hoeveel auto's ik stiekem rechts ingehaald heb, het waren er heel wat. Eenmaal in Duitsland aangekomen werd het veel rustiger op de weg en het weer veel beter. Het voelde zowaar warm aan en we hebben onderweg zelfs ons regenpak nog uitgetrokken. Na een lange dag autobahnen kwamen we 's avonds moe maar voldaan thuis aan. Het was toch weer een gedenkwaardige FIM. Benieuwd hoe het volgend jaar in Spanje is.

TT weekend 28-30 juni 2002 (verslag Henk)

Zoals elk jaar hadden Géke en Marinus hun nederzetting beschikbaar gesteld voor de TT-gangers en andere belangstellenden, waarvoor hulde. Op zaterdag 29 juni om ca. 15.00 uur op de motor gestapt met Inge en lekker relaxed naar Haulerwijk gereden. Ja, je merkt het al, we zijn geen (niet meer) TT-gangers. Wij gaan voor de gezelligheid, de BBQ en het bier. Omdat wij na het TT weekend doorgingen naar de FIM-ralley in Denemarken hadden wij vooraf aan Marinus gevraagd of we in het huis mochten overnachten i.p.v. in onze tent. Dit met het oog op de slechte weerberichten en het feit dat onze tent dan enkele dagen zeiknat in de topkoffer zou zitten. Toch wel een goede smoes, nietwaar? Marinus trapte er in elk geval in en we hebben heerlijk binnen geslapen, hoewel het helemaal niet heeft geregend.
Op het treffen aangekomen bleek dat niet alle TT-gangers naar de TT waren gegaan. De vorige avond iets te diep in het glaasje gekeken? Zoals gewoonlijk was het treffen weer piekfijn georganiseerd zodat we, na de koffie, al snel aan de biertjes zaten. Na enkele uren kwamen de TT-gangers zowaar ook opdagen. Ze hadden een fijne dag gehad met veel zon (aan de rooie koppen te zien). De schotelbraaier werd aangezet en al snel zat iedereen aan het reepjesvlees met aardappeltjes en groente. Het was erg lekker. Na het uitbuiken maar weer een biertje gepakt. Op terras twee werd een kampvuurtje aangelegd. Dit bleek niet overbodig want het koelde erg af buiten. De vrijdagavondgangers gingen relatief vroeg naar bed omdat ze de vorige avond nog in de benen hadden zitten, met name Jan O. en M.
Omdat wij de volgende dag nog een beste rit voor de boeg hadden zijn we ook niet al te laat onze slaapzak ingekropen. Na een perfecte nachtrust hebben we de volgende morgen een flink ontbijt gehad, koffie en uitsmijters. Géke en Marinus, bedankt voor jullie gastvrijheid en de uitstekende organisatie!

Midzomernachtrit 22-23 juni 2002 (bijdrage Briget)

Aan dit evenement deden totaal 130 deelnemers mee. Van onze MC drie. Ik vond het een uitdaging om hieraan mee te doen maar als ik van tevoren geweten had dat het zo ver was (660 km) dan was ik niet meegegaan. Op een fikse bui na is het 's nachts gelukkig droog gebleven.
Het was wel duur, 20 euro inschrijfgeld. Daarvoor kreeg je een kop koffie met cake, en een routebeschrijving. Voor het ontbijt moest je nog eens 10 euro neertellen. Dit hebben we dus maar niet gedaan. Ik kreeg wel een zere kont van deze rit maar vond het toch wel een mooie tocht.

Minitreffen 15-16 juni 2002

Ons eigen clubtreffen kende dit jaar ruim 40 deelnemers, een record! Ga zo door! Het begon op zaterdagmiddag met het opbouwen van de tent.

De cateraar was, zoals te doen gebruikelijk, weer ruim 1,5 uur te laat. Ook de aanvoer van de drank kende enige problemen, zodat de leden flink wat koffie hebben gedronken. De Bitelűkers waren ook met 5 deelnemers vertegenwoordigd.
De fam. L. heeft de BBQ verzorgd. Hierop was niets aan te merken. Hartelijk dank hiervoor. Ook de muziek was voortreffelijk geregeld door Henk T.

Er werd nog gefeest tot in de kleine uurtjes voordat de tenten werden opgezocht. Zelfs om 06.00 uur klonk er nog muziek op het terrein, overigens niet tot genoegen van iedereen.

Motoravondvierdaagse 4-7 juni 2002

Hieraan hebben per avond ca. 60-70 motorrijders deelgenomen. Dit is iets minder dan voorgaande jaren. Dit is uiteraard te wijten aan de wat mindere weersomstandigheden. De motorclubs uit Borculo, Neede, Vorden en Steenderen hadden weer veel tijd en kilometers gestoken in het uitzetten van meer dan voortreffelijke ritten. Dit officiële KNMV-evenement zal volgend jaar zeker weer terugkomen op de toerkalender.

PR-rit, 26 mei (bijdrage Henk)

Aan deze toertocht hebben ruim 30 motorrijders deelgenomen. Dit is minder dan vorig jaar. Het zal wel gekomen zijn door de slechte weerberichten. De thuisblijvers kregen echter ongelijk. Het weer bleef goed, slechts een paar spettertjes onderweg. Opmerkelijk is dat er slechts 12 Blijde Rijders aanwezig waren. Dit is erg onder de maat voor een eigen evenement. De ochtend begon met een kopje koffie en een plak cake in ons clubcafé Heezen . De 1e groep die vertrok waren de Toldiekers.

De rit voerde ons vanaf de Achterhoek naar de Veluwezoom en door de IJsselstreek en was ongeveer 150 km lang. De route ging over smalle weggetjes en was erg mooi. Een route uitzetten is altijd veel werk en er worden veel kilometers gereden ter controle. Het was niet druk op de weg, weinig fietsers en maar een enkele 'zondagsrijder' in de auto. Onderweg was het wel opletten voor allerlei obstakels die tegenwoordig door de gemeentes op de weg worden geplaatst. Dit is één van de deelnemers nog bijna noodlottig geworden. Hij zag een 'springbult' over het hoofd waardoor zijn partner, die achterop zat, bijna werd gelanceerd. Gelukkig is dit goed afgelopen. Alleen kwam de relatie, naar ik heb begrepen, eventjes zwaar onder druk te staan. Vlak bij Oeken heb ik nog even een kiekje gemaakt van enkele deelnemers.

Daarna ben ik snel doorgereden om te zien of ik de Toldiekers nog kon inhalen. Die hebben waarschijnlijk ergens koffie gedronken, ik heb ze niet meer gezien.
Om nog even terug te komen op de obstakels, weet iemand hoe vaak we tijdens deze rit een spoorwegovergang hebben gehad? Het waren er in ieder geval heel veel.
Volgend jaar zullen we dit evenement zeker herhalen (met uiteraard een andere route). We willen proberen de toertocht op de KNMV Toerkalender te krijgen.

Hemelvaartweekend Gerolstein, 9-12 mei (bijdrage Gerard)

Dit evenement telde 13 deelnemers, die zich uitstekend hebben vermaakt in en rond Gerolstein in de Eiffel. Na een voorspoedige rit van Steenderen via Venlo en daarna door Duitsland, kwam iedereen op 9 mei bij het hotel aan. Daar was het 's avonds met eten en drinken prima in orde. Op vrijdag ging Jan O. voor in de "Moezeltoertocht" over mooie kronkelwegen met hier en daar hellingen van zo'n 15%. Op zaterdag werd even het noodweer afgewacht en toen bij prachtig zonnig weer nog een tocht richting Adenau gereden. Er is weer voldoende Bratwurst verorberd voor een heel jaar en tijdens het Toepen werd grof ingezet. De club heeft zich in de ogen van de eigenaresse van het hotel (een soort Sybil van Fawlty Towers, die er aardig de wind onder had) zo voorbeeldig gedragen dat we een fles Eiffelgeist (40%) hebben gescoord. Deze kan op het aanstaande Minitreffen worden geprobeerd. Mede dankzij de ijzeren wetten van Sybil ging iedereen redelijk op tijd naar bed en kon de terugreis zonder noemenswaardige pien in de kop en gezamenlijk worden gereden. Nog een weetje: Johan H. verscheen op zijn gloednieuwe BMW 1150 RT. (Het rondje daarvoor zal ik dan wel hebben gemist?)

Bitelűkers-treffen 27/28 april (bijdrage Henk H.)

Zaterdagmorgen nog even getwijfeld of we wel zullen gaan. Het weer ziet er niet best uit en voor zondag is het helemaal slecht voorspeld. Toch maar even met de toerleider gebeld. Natuurlijk ging hij wel. Wij dus ook maar de stoute laarzen aangetrokken. Om 14.00u stond waarempel iedereen klaar bij Heezen om te vertrekken. Totaal 7 motoren en 1 auto, 9 personen. Mariette en Ruud waren de vorige avond al richting Assen vertrokken. Deze keer werd gekozen voor de snelste route. Voorbij Zwolle even een koffie- en tankpauze bij het Shellstation. Kon ik mooi mijn Easypay horloge gebruiken om te tanken. Na deze korte stop kregen we nog een paar serieuze (hagel)buien te verwerken. Mijn vizier besloeg zo erg dat ik niet harder durfde te rijden dan 90 km/u. Later werd het gelukkig weer wat droger en zo gingen we via Heerenveen en Leeuwarden richting Ried. Nog even een flinke pauze gehad in Dronrijp om te eten en te drinken. Zo kwamen we voldaan op het treffenterrein in Ried aan. Er scheen zowaar een mager zonnetje zodat de tenten zonder problemen konden worden opgezet.
Om goed half zeven dronken we ons eerste biertje en het werd een gezellige avond. De life band was goed verteerbaar. Zowaar kwamen Marinus en Géke ook nog even kijken. Om ca. 22.30u kwam Tuunslang de prijzen verdelen. Je kon hem haast niet meer verstaan en dat kwam niet alleen omdat hij Fries sprak. Volgens onze verwachting kregen we de beker (mok) voor de grootste club binnenland. Wel een verrassing was dat Ruud de beker kreeg voor de verst komende binnenlandse deelnemer.
Het werd later en later en het einde van het feest heb ik niet meer meegemaakt. Toen lag ik al lang op één oor. De volgende morgen werd ik al vroeg wakker van de wind en de regen. Het zag er niet naar uit dat het droog zou worden, dus na het ontbijt de motorkleding aangetrokken, helm op en tent afbreken. Alles was en werd soepnat. Toen nog wachten op de rest. Dat duurde slechts 1 uur. Ca. 11.15u weer richting de Achterhoek gegaan. De rit was een echt regenballet tot aan Zwolle. Toen werd het gelukkig iets droger. Na een korte pauze weer verder. De toerleider wilde graag via Deventer, de rest via Apeldoorn. Hij dacht eerder dan ons thuis te zijn.
Tussen Apeldoorn en Zutphen kreeg ik de schrik nog flink te pakken toen een idioot in een auto zo voor mij de weg op draaide. Ik kon de auto (met vrouw!!) op de millimeter nauwkeurig nog net ontwijken.
Thuis gekomen snel onder de douche. Intussen belde de toerleider om na te gaan of hij eerder thuis was dan wij. Niet dus!! Ook hem was bijna een ongeluk overkomen doordat hij te laat zag dat een auto remde.
Al met al was het een gedenkwaardig weekend.

Toertocht 28 april 2002 (bijdrage Henk H.)

Omdat de meeste trouwe leden i.v.m. het treffen in Friesland niet aanwezig waren en waarschijnlijk ook door het slechte weer, kwam alleen de voorzitter opdagen. Hij heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een deel van de route van de PR-rit van 26 mei a.s. na te rijden, c.q. uit te zetten. Hij is dus de enige die voor dit evenement punten ontvangt.

Puzzelrit 14 april 2002 (bijdrage Gerard)

Op zondag 14 april hielden we weer onze traditionele puzzelrit, deze keer uitgezet door Henk M. en Nardy. Startpunt was bij de Zandheuvel en het was redelijk weer (in elk geval droog op twee verdwaalde druppels na). Er kwamen 11 deelnemers opdagen, waarvan één (Adri: snipverkouden) een wiel teveel aan zijn vehikel had, dus hij reed buiten mededinging mee. Maar hij kreeg wel een secondant mee, in de vorm van een kennis van Nardy. De beide uitzetters hadden beloofd ons weer op het verkeerde been te zetten en je kan wel stellen dat ze dat weer aardig is gelukt. Ze hadden namelijk de verslagen en programma's en andere wetenswaardigheden van ons clubje eens doorgeplozen en daaruit een aantal pittige opdrachten gehaald, die op gezette punten tijdens de rit moesten worden ingevuld. De rit zelf ging vanaf de Zandheuvel door Linde, daarna via Varssel naar Halle, Doetinchem, Toldijk en toen menigeen dacht op ons stekje bij Gerrit te zullen eindigen bogen we op het laatst af naar Baak om na een dikke 60km bij Herfkens de papieren te mogen inleveren. En het moet gezegd: de rit zat goed in elkaar, want er was niemand verschrikkelijk verdwaald. Ook het "spiekbriefje" dat we hadden meegekregen kon in de enveloppe blijven. Toch was het ook niet makkelijk, want wie verwacht nou na ca. 3 km nog het opschrift "Erve" te vinden; versteende katten in een tuin zie je in eerste instantie ook makkelijk over het hoofd, om maar helemaal niet te spreken van een "hond op het dak". Ook de haan was even lastig te vinden en de laatste moeilijkheid zat hem in de put voor het huis van onze secretaris, waaromheen volgens de uitzetters een heel wegennet is aangelegd. De routecontroles zaten zoals gewoonlijk weer diep in struiken verstopt, want niemand had ze allemaal gevonden. Na een kortstondige beraadslaging kwamen Henk en Nardy met de volgende uitslag op de proppen (van hoog naar laag): Henk H., Joop, Willy en Briget V., Johan H., Herman S., Johan B., Gerard, Willy H., Jan O. Henk en Nardy en deelnemers: bedankt en tot de volgende keer!

Zandheuveltreffen

Op Paaszaterdag het traditionele treffen in Hengelo. Het was iets minder druk dan vorig jaar maar wel erg gezellig. De Grolschbusters waren helaas verhinderd vanwege verplichtingen op het Paaspop in Zieuwent. De cd'tjes klonken echter ook erg goed en vooral erg hard. Op het terrein stonden zowaar nog 10 tentjes en 13 motoren. Ook op de zolder lagen nogal wat luchtbedjes en slaapzakken. De penningmeester had geluk dat hij met zijn partner van het bed gebruik mocht maken. Buiten was nog een mooi vuurtje, zodat er een echt treffengevoel ontstond. Er werd gefeest tot in de kleine uurtjes en de klok werd ook nog verzet. 's Nachts waren er allerlei lichaamsgeluiden te horen op de zolder, o.a. snurken, boeren en scheten.
Paaszondag om 13.00 uur vertrokken voor een mooie toertocht van ca. 130 km. De toerleider kwam nog bijna te laat omdat hij vergeten was de klok te verzetten. Na allerlei omzwervingen kwamen wij via de brug bij Emmerik in Duitsland terecht waar de benzine toch nog 10 eurocent goedkoper is dan in Nederland. De koffie is er echter iets duurder. Na de pauze langs Kernwasser Wunderland via de brug in Rees weer terug naar ons kikkerlandje. Uiteraard raakten enkele deelnemers op het laatste moment nog weer de weg kwijt, omdat de regels (wachten bij een afslag) niet in acht werden genomen. Toch kwam iedereen weer bij de Zandheuvel terecht. Al met al een zeer geslaagd weekend met mooi weer.

Lenterit Hamove 17 maart 2002 (bijdrage Briget)

Aan deze mooie rit, grotendeels door Duitsland, deden 11 motoren (leden) van onze club mee. Het was mooi weer en de rit ging over kleine weggetjes. De leden worden geacht met goed materiaal aan de start te verschijnen. Toen echter, na een korte rookpauze, de voorzitter zijn helm wilde opzetten, brak zijn bril in 2 stukken. Hij had helaas geen reservebril bij zich. Met een geleende bril lukte het hem toch om de grens weer te vinden. De moraal van dit verhaal: neem altijd een reservebril mee!

Toertocht 3 maart 2002 13.00 uur (bijdrage Joop)

Ja hoor, de weergoden waren ons goed gezind. Aangekomen als toerleider stonden al een aantal leden te wachten op ondergetekende die nog even moest wennen aan de 1ste kilometers dit jaar. Gistermorgen nog snel de uitlaten er onder geschroefd, getankt en de bandenspanning op orde gebracht en nu kon het dan. Om 13.00 uur startten we met 11 motoren ri. Bronkhorst, Wichmond, Vierakker, Brummen, Oeken, Voorstonden, Tonden, Empe, Loenen, Oosterhuizen en Beekbergen om na het toeren over kleine stille weggetjes uiteindelijk in Hoenderloo uit te komen om daar te genieten van een lekkere kop koffie met gebak etc. Na de pauze ging het richting Terlet, Schaarsbergen, Rheden en helaas konden we door de hoge waterstand niet door de prachtige Havikerwaard rijden om via Ellecom, Doesburg weer in Steenderen aan te komen. Dit na ca. 115 kilometer met redelijk goed weer, behalve de toch nog stukken gepekelde wegen rondom Arnhem.

Pannenkoekenwandeltocht 24 febr. 2002 (bijdrage Liesbeth)

Aangekomen op de parkeerplaats te Ellecom nabij de Onzalige Bossen werden we al opgewacht door enkele actievelingen die weer niet hadden opgelet tijdens de jaarvergadering. Het vertrek stond nl. gepland om 13.30 uur. Desondanks vertrokken we met 11 mensen onder het genot van een zonnetje richting bos. Onze Duitse leden hadden weer voor genoeg " Mundvorrat" gezorgd, zodat we onderweg niet hoefden te verhongeren cq.verdorsten. Niet iedereen had al wat zon opgedaan zo te zien aan de bleke gezichten, maar daar zou tijdens de pittige wandeling met veel heuveltjes e.d. snel verandering in gaan komen. Na ongeveer een uur werd het tijd voor diverse versnaperingen in het bos en werd de rugzak geplunderd, wat ook weer scheelde in het gewicht. Na een sigaretje of 2 gingen we weer richting parkeerplaats om samen naar Doesburg te rijden voor het nuttigen van diverse pannenkoeken/ijsjes. Daar aangekomen waren al enkele niet-sportievelingen aanwezig om wel mee te eten! Tevens werd er nog gediscussieerd over de gemeentelijke herindeling waar wij als vereniging ook mee te maken zullen krijgen, maar daarover meer........ Al met al een leuke middag en op naar de 1e toertocht met motor.